Box 2. De Europese bankenunie

Dat er banken gered zouden moeten worden met belastinggeld was voordat de crisis in 2008 uitbrak moeilijk voor te stellen. IJsland ging er zelfs bijna door failliet. Maar ook in Nederland heeft de overheid ingegrepen door Fortis/ABN Amro en later de SNS bank te nationaliseren. Naast dat het de belastingbetaler geld is gaan kosten heeft het ook schade berokkend aan de economie als geheel. 

De financiële crisis heeft duidelijk laten zien hoe snel het om zich heen kan grijpen en de reële economie enorm kan schaden. Met dit besef in het achterhoofd is er besloten om een bankenunie op te richten. Deze bestaat uit de volgende twee pijlers:
  1. Door de financiële crisis zijn er initiatieven genomen om het toezicht op de diversen banken binnen de EMU te verbeteren. Het Gemeenschappelijk Toezichtsmechanisme (Single Supervisory Mechanism [SSM]) heeft ervoor gezorgd dat het toezicht nu centraal bij de ECB is komen te liggen, waar dit voorheen decentraal door de NCB’s uitgevoerd werd. 
  2. Daarnaast is er ook het Gemeenschappelijk Afwikkelingsmechanisme (Single Resolution Mechanisme [SRM]) geïntroduceerd. Het belangrijkste doel van dit mechanisme is om de afwikkeling van een failliet gaande bank zo efficiënt mogelijk te laten verlopen en er voor te zorgen dat de kosten voor belastingbetalende burger en de reële economie tot een minimum beperkt blijven. Dit laatste wordt vooral bereikt doordat er een fonds in het leven wordt geroepen waar alle banken een bijdrage aan moeten leveren.


Het is een Europese bankenunie, dus naast de eurolanden mogen ook overige EU-lidstaten zich hierbij aansluiten. Zo zal bijvoorbeeld ook Denemarken zich gaan voegen bij de unie. 

De besluitvorming binnen het Gemeenschappelijk Toezichtsmechanisme is gebaseerd op het zogenaamde “geen-bezwaar-beginsel”. Ook al wordt de Raad van Bestuur als het belangrijkste besluitvormende orgaan van de ECB gezien, het is de Raad van Toezicht die in dit geval conceptbesluiten voorlegt ter goedkeuring. Als er vervolgens geen bezwaar wordt gemaakt door de Raad van Bestuur binnen de gegeven termijn, dan wordt het besluit aangenomen.

Figuur 1: Het besluitvormingsproces binnen het Gemeenschappelijk Toezichtsmechanisme (Gourverning Council = Raad van Bestuur, Supervisory Board = Raad van Advies, Mediation Panel = Bemiddelingspanel, Administrative Board of Review = Administratieve Raad voor Toetsing. Bron: ECB)
Voor diegene die meer willen lezen over de vorming van de bankenunie kan ik de volgende publicatie aanraden:




Geen opmerkingen:

Een reactie posten